Prawo do zachowku pozwala domagać się zapłaty określonej kwoty pieniężnej przez osoby, które mimo tego, że pozostawały w kręgu osób najbliższych dla spadkodawcy, nie otrzymały nic ze spadku lub znacznie mniej, niż powinny.
Do takiej sytuacji dochodzi, kiedy spadkodawca powołał testamentem do spadku inne osoby, lub tylko niektóre spośród najbliższych (np. jedno z dwójki dzieci).
Równie często prawo do zachowku powstaje w sytuacji, gdy spadkodawca wyzbędzie się swojego majątku w ten sposób, że zamiast sporządzić testament, obdaruje (na mocy umowy darowizny) inne osoby.
Skąd pochodzi prawo do zachowku?
Prawo do zachowku nie jest pomysłem nowoczesnym, czy właściwym jedynie prawu polskiemu. Zachowek znany był już w starożytnym prawie rzymskim. W wielu systemach prawnych na świecie obowiązują regulacje dotyczące zachowku.
W niektórych krajach, zamiast zachowku obowiązuje tzw. system rezerwy. Polega on na tym, że spadkodawca może na wypadek śmierci zadysponować jedynie częścią swojego majątku, zaś odpowiednia część (rezerwa) musi przypaść na rzecz osób najbliższych.
W systemie rezerwy spadkobiercy otrzymują zatem cześć majątku spadkowego (dotyczy to także wchodzących w jego skład przedmiotów np. nieruchomości). Tymczasem uprawniony do zachowku może żądać jedynie roszczenia pieniężnego. Nie ma zatem bezpośredniego prawa do przedmiotów wchodzących w skład spadku.
Ważne jest jednak to, że spadkobiercy w systemie rezerwy odpowiadają za długi spadkowe, zaś uprawniony do zachowku nie musi spłacać długów spadkodawcy.
Tematyka zachowku jest bardzo bogata, dlatego poruszam ją w wielu wpisach na moim blogu.
Temat jest interesujący?
Czytaj dalej:
- Zachowek – podstawowe informacje
- Ile wynosi zachowek
- Wydziedziczenie
Jesteś bardziej zaawansowany? Przeczytaj:
